Categorie: alles
-
Morituri te salutant; Een doorsteek van de Sierra de Guaderrama over de kam
Wat me gisteren niet lukte omdat ik de route kwijtraakte, doe ik vandaag met vriendin Susannah. We gaan de grote traverse maken door het Parc National de la Sierra de Guaderrama. Om 7 uur zitten we in de auto naar de Puerta Miraflores, de bergpas vernoemd naar het dorpje Miraflores. Susannah maakt zich zorgen dat…
-
Keihard trainen en kapot gaan in La Pedriza en de Sierra de Guaderrama, de mooiste trailrunarena van europa
Zaterdag een fijne lift van Sandra van Boltana naar Zaragoza. Een mazzeltje. Sandra een mooi mens en ik mag met haar meerijden, maar ondertussen heeft ze via BlaBlaCar drie passagiers die betalen voor de rit. Ze stelt voorzichtig voor dat ik een lifter ben en dat we elkaar niet kennen. Al voordat ze erover begint,…
-
Trainen in zinderende hitte op spacecake en sterren kijken met Sangria
Ik ben in de Pyreneeën om hard te trainen. Ik overnacht bij vriendin Lou, haar dochter en drie werkstudenten die aan het huis klussen. Zij hebben andere ideeën over mijn trainingen. In de avond zitten we heerlijk aan de dis. De werkstudenten zijn uren in de weer geweest met zelfgemaakte pizza’s en nachos met guacamole.…
-
Lopen, liften, rennen, bussen; time on feet in de praktijk
Mijn busrit voert me weg van kusthel Salou naar de stad Huesca. Het is een prachtige rit door Pyreneeën gehuld in oranjerood avondlicht dat langzaam haar kracht verliest. Een busrit door avondrood gebergte; de romantiek van het reizen. Ik schrijf en kijk ogen uit terwijl de bus ronkt en ons met haar stevige motor de…
-
Mijn ode aan de bergen
Een interessante exercitie om eens te beschrijven wat bergen voor je betekenen. Ik moet zeker één keer per jaar de bergen in, anders word ik geen leuker mens. John muir zei het mooi: the mountains are calling and I must go. Er zit een diepe lokroep verborgen in ruige bergen die schalt door de valleien…
-
Trainen en een transfer naar Espanha
14 augustus. Corona naar de achtergrond gedrongen. Tijd om trainingen op te pakken. Half zes op pad voor een duurloop voordat de hitte toeslaat. 45 kilometer op de teller. Tussendoor gear verzamelen van sponsors en een lichte set samenstellen. Waanzin hoeveel tijd er kan gaan zitten in het samenstellen van een lichte expeditieset. Grammen en…
-
Het coronaspook afschudden en het fenomeen driekwartbroek
Ik rende 5.090 kilometer door tien landen. Geen corona. Nu wilde ik een maand trainen in de Alpen en had meteen corona. Grappig hoe je als sporter je lijf kent. Al bij de eerste hellingen in Zwitserland voel ik dat er geen vermogen is. De Engelse taal bezigt het prachtige werkwoord to throttle, gas geven.…
-
Zwerven versus een eigen plek
Dag 5. Innsbruck – Flixbus Maastricht Wakker worden met zoveel koppijn dat je scheel kijkt en niet meer scherp kunt stellen. Het is me in 47 jaar niet gebeurd. De hele nacht heb ik badend in het zweet gelegen en ramen geopend, smekend om tocht. De volgende ochtend vraagt nichtje van vriend of ik koffie…
-
Ziek en een enkele reis naar NL
Dag 4. Innsbruck. 7k. Ik ben aangeland in een buitensporthol bij het nichtje van een vriend. Ik word hartelijk ontvangen en ze gaat meteen koken voor mij en haar twee huisgenoten. Ze blijken alledrie afzonderlijk met vrienden te zijn wezen sportklimmen op de Wilder Kaiser bij Sankt Johan. Ik ken de berg van 27 jaar…
-
Liften van penthouse Imst naar Innsbruck
Dag 3. 8k. Totaal 38k. Imst – Innsbruck Imst is niet mijn dorp. Beneden zitten alle supermarkten. In Hoch Imst liggen terrasjes en hotelletjes. Ik loop dus omhoog voor een hotelletje, naar beneden voor een supermarkt, weer omhoog voor het hotel en vanochtend weer naar beneden om te liften. Ondertussen overal drukke autowegen en weinig…
-
Je hart luchten
Een blog over leven Eenzaamheid. Het is een thema in mijn leven. In mijn jeugd was het pesten. Op school ging het te langzaam. In mijn hoofd zit een beschouwer, hij is altijd actief, veronachtzaamt nooit. Het maakt me een buitenstaander. Ik roep vaak rebel, maar het valt wel mee. Ik ben gewoon eenzaam. Het…
-
Rennen, liften, rennen, liften
Dag 2. 15 k Totaal 30 k. Weer heerlijk buiten geslapen ondanks bangmakerij van hotelpersoneel over wolven en beren. Ik ben banger voor mensen. In het hotel mag ik aanschuiven bij het ontbijt. Ik ben een van de eersten. Het is vandaag wisseldag. Hotel Val Sinestra heeft een eigen busservice naar Nederland en vandaag vertrekt…
-
Een lift naar Zwitserland en een eerste dag trainen
7. 20 bij Esso Overduin langs de A15. Zo begint mijn hardloopavontuur. Ik word afgezet met mijn sponsorpakket dat ik heb opgepikt. Black Diamond heeft me voorzien van een functioneel shirt en short, een windjackie, een prachtige trailrugzak, een hoofdlamp en een paar poles. De poles zijn helaas niet vouwbaar en gaan dus niet mee.…
-
Loopplannen en gearperikelen
Ik slaap bij vriend en toploper Dick. Ik pik hem op bij de Runnersworld waar hij werkt en koop daar een nieuw truitje. Ik heb een oude bij me van Alpine Lowe, een tweede huidje, maar na 30 jaar vallen de gaten erin. Het helpt niet dat ik een potje heb geworsteld met twee Rottweilers…
-
Ready to run…
Hij die zware dingen doet, mag op de blaren zitten. Ik ga twee maanden rennen. De raceorganisatie vraagt om een ECG en verklaring van de arts dat ik het ga overleven. Garanties noemen we dat. Mijn arts garandeert na grondige inspectie dat mijn hart zal blijven kloppen, misschien heeft hij wel meer vertrouwen dan ik.…
-
Zo’n dag
Inpakken voor vakantie en hardlooppelgrimage. In de tuin leg ik alle gear uit en zoek alles bij elkaar. Ik grijp in een rugzak en wreng, vol-vol-vol met mijn duim in een scheermes dat los in de tas zit. Pijn vind ik door de maat genomen niet zo spannend en alle dingen die ik op sportief…
-
Hete laatste werkdag voor hardlooppelgrimage
Vandaag de dag van de Apocalyps. GGDs stoppen al vroeg met coronatesten, daar krijg je het immers heet van. Asfalt smelt, bejaarden happen als vissen op het droge, de vierdaagse wordt een driedaagse en mensen worden beschuldigd van illegaal een eerste dag lopen. Vrije wil en avontuur bestaan immers maar mondjesmaat in een post-corona-maatschappij. Je…
-
Nieuwe hardloopavonturen door Europa
Ik ga op reis en neem mij… mijzelf. Gelukkig. Aldus tref ik voorbereidingen voor weer een aantal maanden rennen. Vertrek komende week. Rennen vanuit de Alpjes naar de start van de Megarace van 1.001 kilometer die door Duitsland, Oostenrijk en Tsjechië voert. De APK-keuring met hartfilm liggen klaar. Alleen de voet speelt op met een…
-
Sportkeuring; ook een gebroken hart klopt
Gezien snode loopplannen vandaag op pad voor en uitgebreide sportkeuring met ECG en inspanningstest bij SMA midden Nederland. De arts is het – net als ik – niet zo eens met het feit dat wedstrijdorganisaties vragen om dit soort keuringen. Allereerst is het een momentopname die maanden van te voren weinig zegt over je presteren…
-
Pelgrim met een gebroken hart
Ik kwam in januari terug van 5.000 kilometer rennen. Een hele lange reis naar binnen. De boeddhistische monnik in deze kale knurft was gewekt. Ik was best wel zen. Ik was door tien landen gerend en vond mijzelf. Een deel van mij rende om liefdesverdriet een plek te geven. Hoe leuk is het dan om…
-
Word geen slachtoffer van uitgesteld geluk
Als kind was ik al gefascineerd door avonturiers. Ik las alle boeken van zeezeiler, klimmers, poolreizigers, kajakkers en ander avontuurlijk volk. Ik las zoveel dat ik besloot het raampje boven mijn deur af te plakken met een stuk vloerbedekking zodat mijn ouders het lichtschijnsel niet zouden zien als ze naar bed gingen. Nu weet ik…
-
Te-nen-krommend; aanvaringen met de bureaucratie
Ik heb geen paspoort. Ik moet wel meermaals op persreis. Ik vraag een paspoort aan bij de gemeente Wageningen. Aldus moet ik een formulier vermissing paspoort invullen volgens de website en pasfoto’s meenemen. Eitje. Toch? Bij mijn afspraak op het stadhuis stuit ik op een grijze akela type ANWB met broekrok. Eigenlijk weet ik dan…
-
Bespiegelingen; een beetje druk maar saai is het niet
Een zaterdagochtend bij vriendin voor een flinke duintraining. Na een (te) snelle Schuitwatertrail hapert het lijf. Een trailronde van 17,24 is aan de max met een pijnlijke voet. Het rondje is prachtig en telt veel mul zand dat zich leent voor versnellingen. Het terrein is afwisselend van duinpannen, tot gortdroge dennenbossen en uiterst groene lentebossen.…
-
Tot het gaatje op de Schuitwatertrail alias Moerastrail
De Schuitwatertrail. Ik geef al een dag eerder acte de présence met vriendin om een deel van de route uit te peilen. Met vier manvrouw sterk duiken we het bos in om de verste lus van acht kilometer van fluorescerende oranje peilen te voorzien. Dat is met Cor en Geraldine altijd een feestje. Vier paar…
-
Bezinnen in de trein, over transitie en verandering
Vandaag een dag reizen van Zwitserland naar Nederland. Hoe lastig is reizen als je geen paspoort hebt. Het begint gisterenavond bij aankomst in het hotel. Ze moet een paspoort zien. Wat is dat? Ik wil een bed, ik wil betalen en ik wil ook nog een formulier invullen voor de toeristenbelasting. Waarom moet je mijn…
-
Dag XV. Klussen Zwitserland, uitgeklust het hazenpad verkiezen en liften richting NL
Dag veertien was een breker. De tank leeg en een middag in bad aan de lader. Het helpt echter niet. Moe, overprikkeld en futloos. Ik stop ermee. Aldus moet ik vandaag op dag vijftien in het appartement waar we overnachten nog twee muren witten waarna ik zal vertrekken. Een klus die ik beloofd heb aan…
-
Dag XIV. Klussen Zwitserland, geef mijn portie maar aan Maarten
Vandaag weer vroeg dag en iedereen zit voor zeven aan tafel. Maar de koffie is op en er is slechts één bakkie per persoon. Dat is slecht nieuws, zeker gezien het feit dat vrijwel iedereen slecht geslapen heeft. Of het door de vele regen komt is niet helder. Ik heb nauwelijks een oog dicht gedaan…
-
Dag XIII. Klussen Zwitserland, de grootse Butklus
Vol goede moed gaan we op zondag – klusdag zonder geluid – in stilte naar het pand met zes volwassenen en drie kinderen. Toch niet zo stil… We gaan de kleine studio klaarmaken voor de stukadoor. Zwitserse stukadoors werken anders dan anderen. Ze zetten niet op met anderhalve centimeter maar met anderhalve milimeter. Een misrekening…
-
Dag XII. Klussen in Zwitserland, de laatste muur gaat neer
Als je een hele dag als een beest tekeer gaat en geen spierpijn hebt, weet je dat je al een aantal dagen aan het klussen bent. Vanochtend bijtijds wakker. Maarten vergeleek me afgelopen week met een kwispelende hond, maar wat ik op dit tijdstip doe heeft werkelijk niets met kwispelen van doen. Het is eerder…
-
Dag XI. Klussen Zwitserland, je leefomgeving vernietigen, een duim inkorten en buiten westen gaan
Na een heerlijke week op pad met vriendin in Zwitsers hooggebergte mag ik weer klussen. Jipje, daar heb ik heel veel zin in, ofwel even omschakelen. Het begint al gisterenavond als ik aankom. Maarten vraagt of ik even meega om in de praktijk van zijn vrouw het laminaat (dat niet klikt) af te maken. Dolletjes.…