Dag 4. Innsbruck. 7k.
Ik ben aangeland in een buitensporthol bij het nichtje van een vriend. Ik word hartelijk ontvangen en ze gaat meteen koken voor mij en haar twee huisgenoten.
Ze blijken alledrie afzonderlijk met vrienden te zijn wezen sportklimmen op de Wilder Kaiser bij Sankt Johan. Ik ken de berg van 27 jaar terug toen ik daar een week met mijn moeder wandelde.
Ik krijg de bank toegwezen, een enorme loungebank in de woonkamer. Ik slaap recht onder een kolossale downhillbike, hopen dat hij blijft hangen.
Ik slaap exact nul minuten. Het is gruwelijk benauwd en ik word doodziek wakker met migraine, iets dat ik slechts één keer eerder in mijn leven ervoer. Als een vaatdoek kruip ik rond en zet koffie terwijl mijn kompanen naar werk gaan.
Ik voel me zeldzaam slecht. Kan me ook niet goed motiveren om lange afstanden te lopen en het lijf te drillen. Deze maand training stopt hier. Ik ga naar NL, het moet over een andere boeg.
Vanavond nog koken voor mijn huisgenoten en dan een Flixbus naar Maastricht. Wordt vervolgd…
Geef een reactie