Throwback monday… de Marathon des Sables in 2018…
De afgelopen week word ik van alle kanten benaderd met de opmerking dat er een mooie serie op Netflix staat, Human Playground, met in de eerste aflevering ‘Breaking the pain barrier’ aandacht voor de Marathon des Sables.
Het betreft Amy die op één been door het zand ploegt. Haar onderbeen is geamputeerd na een ongeluk. De prothese komt goed van pas want hinkelend is het wel heel ver. Het is heerlijk om te constateren dat het altijd gekker kan en dat je dus niet meer je best hoeft te doen de gekste te zijn. Of zoals een vriend van me zou zeggen ‘Met een been in het avontuur’, op twee is immers ook maar zo gewoon.
Amy heeft last van uitdrogingsverschijnselen en gruwelijke krampen want het is 56 graden en ze vergaat werkelijk van de pijn. Zelf heb ik geen pijn gehad. Wel euforie. Mijn laatste schrijfsel dat ik deelde na mijn finish…
—
Hotel na Marathon des Sables 2018.
Het feit dat T9 van Sables Rabiës maakt zegt al genoeg. In november mijn sponsor ALLSAFE Mini Opslag rond dus kort en gericht getraind.
Ik zag de eerste editie toen ik negen jaar oud was in mijn pyjama voor de tv. Ik dacht: ooit zal ik daar lopen. Mijn droom waarmaken. En opeens gebeurt dat.
Onwerkelijk. Mijn jeugdhelden gingen mij voor zoals Sir Ranulph Fiennes. Ik wilde dit.
Nu ben ik 43, de 33e editie.
Why? Iedereen vraagt dat. Vrienden, media en pers. Antwoorden kunnen uit
verschillende hoeken gegeven worden afhankelijk van de vrager.
De kern: Man wat voelde ik me alive afgelopen week. Ik heb zoveel fantastische mensen ontmoet; agenten, mariniers, ultrasporters maar ook mensen die dit gewoon aangingen, 49 nationaliteiten, 977 hardlopers. Samen hielden we midden in de nacht een Berbertent overeind in een zandstorm als broeders.
Ik heb geleefd, gevloekt, gruwelijk afgezien, liefgehad en zo geproefd van het leven. De long stage van 86 kilometer heeft de meeste sporen nagelaten. Tijdens het ontbijt was het 32 graden en overdag tegen de 50 graden. Dan is 60k mul zand binnen 86k hardlopen gewoon ehhh… afzien!
En toch… wat was dit weer gaaf. Aan iedereen: FOK je structuur, je angsten, de eigen conceptie van je beperkingen, je verkleinende brein dat zegt dat je het niet kunt. Schrijf je in. Go nuts. Zo graag geef ik iedereen mee: Ga met je dromen aan de slag en iedereen die daar iets van vindt, laat je links liggen. Maak iets moois van je leven. Vandaag nog! Word géén slachtoffer van uitgesteld geluk!
—
Kijk de documentaire op Netflix en schrijf je in dus!
https://www.netflix.com/nl/title/81122619?s=i&trkid=13747225&vlang=nl&clip=81628632&t=whabb













Geef een reactie