Munro Mission 2023; 282 peaks, 4.500k, 200.000 altimeters

16 december. Dag 123. Albergue Burgos 42,5k. Totaal 4.328k.

17 december. Dag 124. Albergue Burgos. – Hornillos de Camino 22,5k. Totaal 4.350.5.

18 december. Dag 125. Hornillos de Camino – Albergue Castrojeriz 20k. Totaal 4.370.5.

19 december. Dag 126. Liften Castrojeriz – hotel Burgos, 6k. Totaal 4.376.5.

20 december. Dag 127. Burgos HendrikJan vertrek 0k. Totaal 4.370.5.

21 december. Dag 128. Hotel Almirante Bonifaz Burgos lezing geven 0k. Totaal 4.376.5.

De afgelopen dagen met HendrikJan over de Meseta getrokken, in de zomer het plateau van de verschroeide aarde. Het is een hoogvlakte die aan alle kanten lijkt af te lopen, alsof je de ronding van de aarde ziet. Het is een spirituele plek die veel met ons doet. Boven ons immense roofvogels waaronder gieren die statig over ons heen zweven op thermiek en bijdragen aan de sfeer.

Iedere dag is onze energie anders, we worden op en neer geslingerd. De ene dag zitten we hoog in de energie, leggen een grote afstand af en praten veel, de andere dag lopen we zwijgend naast elkaar. Iedere avond ben ik moe, heb roodomrande ogen en val in slaap voor ik aan schrijven toekom. Misschien is dat ook de fase waar ik nu in zit: alle thema’s en issues zijn doorgeakkerd en nu als een ware pelgrim in trance over de hoogvlakte. Gewoon wat minder tekst.

Vandaag een rustdag in Burgos die helemaal draait om het geven van een lezing. Ik heb een korte relatie gehad met een Britse die in Manzanares el Real woont, ten noorden van Madrid. Ze vraagt me over mijn project te vertellen op de school waar ze werkt, de Fontenebro International School.

De lezing gaat via Zoom. Ik heb intrek genomen in een viersterrenhotel hotel in de hoop dat de wifi ook viersterren is. Dat is hij niet. Bij de receptie krijg ik de code voor de wifi van het personeel en die is aanzienlijk beter.

Ik leg alle uitrustingstukken uit op bed zodat ik ze straks kan laten zien. Het gaat om schoolklassen met kinderen variërend van tien tot 16 jaar, dus ze zullen niet allemaal even goed in hun Engels zitten. In totaal heb ik straks 12 klassen in beeld op het kleine scherm van mij. telefoon.

Om 10 uur gaan we van start. Ik word in rapido Spaans geïntroduceerd door sportleraar Javier en dan mag ik zelf aan de praat. Ik vertel ze over de tocht, de motivatie, de uitrusting, maar ook het opruimen van zwerfafval onderweg.

Na twintig minuten geef ik het woord aan de kinderen die vragen mogen stellen. Altijd interessant wat er terugkomt. Veel! De jonge kinderen willen mijn lengte en leeftijd weten en het begint als daten te voelen. De oudere kinderen willen alles weten over mijn dieet, wat ik tot op heden het engste vond en wat het mooiste deel van de route was.

Als ik vertel dat ik vroeger gepest werden dat hardlopen de manier was om ieder weekend stoom af te blazen, onderbreekt Javier me. Dit vind hij zo belangrijk dat hij het in zijn geheel wil vertalen naar het Spaans.

Al met al een intensief en vermoeiend uur, maar ontzettend leuk om te doen. Ik beantwoord tientallen vragen en krijg leuke bedankjes van de kinderen na afloop. Bijzonder om twaalf klassen naar je te zien zwaaien in je schermpje. Een van de docenten gaat nu met de kerst rennen in de bergen, dit was het laatste zetje dat hij nodig had.

Ik beloof plechtig na mijn project naar Madrid te liften om fysiek een verhaal te komen vertellen op school.