3 september. Dag 18. MTB. Willingen Usseln – Grillhutte Wallenrod 136k. Totaal 758k.
Het is een sprankelende dag als ik opsta. Snel hang ik mijn sjortas met boeken aan het stuur van de oude MTB en de sjortas met natte tent onder het zadel. Een lichte rugzak resteert met kleding.
We drinken met z’n drieën koffie op het balkon en de eekhoorntjes rennen af en aan. De dauw hangt in de velden, de zon straalt door de sparren en koeien grazen onverstoorbaar. Ik slurp een bak straciatellayoghurt leeg.
Na 6 bakken koffie moet ik me losweken. Je hebt ochtend- en middagpelgrims. Ik ben een avondpelgrim. In de ochtend heb ik het stamina van een weekdier.
Dit zijn pelgrimsoptimalisatievraagstukken. Vertrek te laat en je moet de hele dag de druk erop houden. Volg het adagium van de bouwvakker – het leeuwendeel van het werk moet voor twaalven gedaan zijn – en je kunt terrasjes aandoen. Neem net teveel reaervspullen mee en je zal ze nodig hebben want je actieradius is kleiner. Flikker alles eruit en je rent en fietst kilometers verder. Het is net het leven; wikken en wegen.
Toch zit ik niet veel later op de fiets en na flink zwaaien jank ik met 70 de steile helling af naar Titmarunghausen. Het is ronduit goddelijk. De zon schijnt stralend maar niet te sterk, er hangt een herfstcrispje in de lucht en de kou van de nacht zit nog in de velden. Via golvende wegen zwier ik door de weide velden; heel even ben ik volmaakt gelukkig.
De kilometers schieten onder me door. Dat is ook logisch want ik verlaat het hoog Sauerland en heb soms afdalingen van kilometers. Eenmaal ga ik verkeerd en mag een lange klim naar Lichtenfels tevergeefs doen en weer terug afknallen. Bij Frankenberg een omleiding, het maakt me niet uit ik vlieg.
Eind van de dag maakt het me wel degelijk uit. Zadelpijn. Je begrijpt ik ben een loper, geen fietser. Mijn reet is als rouwe rosbief. In Alsfel even van het zadel voor een Ice Tea. De derrière jubelt.
Door naar een camping nog 43 kilometer. Maar tien kilometer verder zit ik achterstevoren te janken om mijn moeder. Note to self: fietsen sucks. Bij lang rennen, bereik ik dit punt ook maar dan culmineert het is masochistische morbide humor. Dit is gewoon pijnlijk.
Opeens in een ooghoek een bord Grillhutte. Dat doen die Duitsers goed; op markante plekken open hutten waar je mag grillen. Met uitzicht. Deze is ronduit luxe en kun je huren met een groep. Ik ben alleen. Er is een overdekte picknicktafel en voor de hut een immens plateau in de zon met ligbank voor twee. Ik ben verkocht.
Natte kleren te drogen in de zon. Stokbrood, guacamole, expeditimaaltijd met koud water, wijn, een sigaar en heel veel avondzon. Ik spreid mijn matje en slaapzak op de stenen en ben even helemaal alleen mijzelf.
Route: Usseln, Titmarunghausen, Dudinghausen, Medebach Lichtenfels,
Viermunden, Frankenberg, Bottendorf, Gemunden, Gilserbeg,Treysa, Willingshauaen, Alsfeld, Schwalmtal, Wallenrod, Grillhutte.










Geef een reactie