Pas op de plaats; gelofte van een pelgrim

Ik had me voorgenomen ooit de Marathon des Sables te volbrengen, rennen tussen kamelen in de woestijn, een jongensdroom. In 2018 was het zo ver. Evenzo had ik me voorgenomen om eens in mijn leven de pelgrimsroute naar Santiago de Compostella te volbrengen. Ik sta nu op het punt deze droom te realiseren.

Een aantal maanden zal ik rennen over trails en paden die me van de Grote Kerk in Apeldoorn naar de rotskliffen van Finisterre voeren, even voorbij Santiago, het einde van de wereld. Mijn volledige huishouding op de rug, een tentje van 703 gram, een slaapzak, een brander, alles om me als een pelgrim onafhankelijk over de aarde voort te kunnen bewegen. Kortom het aardse paradijs betreden.

Ik heb boeken, sigaren en een schrijfblok mee. De rest – paden, stilte, natuur en avontuur – ligt op me te wachten.

Gedurende dit perlgrimsavontuur zal ik een simpel en sober bestaan leiden dat zich bepekt tot een opeenvolging van herhalende activiteiten, rennen, eten, rusten, lezen, schrijven, slapen en weer rennen. De lokroep van de trail die een eenvoudiger, aardser bestaan symboliseert. Door me over te geven aan dit bestaan zullen mooie mensen, desolate vlakten, machtige bergen en toevallige ontmoetingen op mijn pad komen. Ik slaap in het bos, vang vis, pluk bramen, lees en schrijf bij het vuurtje voor mijn tent.

Rennende voel ik me vrij, als herboren. Tegelijk liggen daar mijn wortels omdat ik in mijn jeugd al wegrende voor pestkoppen en rennen in het weekend de uitlaatklep vormde voor 40 uur (onder)prikkeling tussen de vier muren van het schoollokaal. Je begrijpt; ik ben een loper.

Ik ren de zomer uit en via de herfst de winter in. Evenzo zal ik loskomen, terugkijken en tranen laten, opladen en mijzelf opnieuw uitvinden. Een pelgrimstocht is een reis naar binnen. Of zoals Dag Hamarskjöld, voormalig secretaris-generaal van de VN zegt: ’De langste reis van het leven is de reis naar binnen (Zin van het Leven, p.89)’. Ik hoop daarbij mijzelf te hervinden, een nieuwe purpose en misschien wel nieuwe identiteit. De camino zal me als mens veranderen. Herhaling van passen zal een stilte brengen die (gedwongen) thuiszitten in coronatijd niet kon bieden.

If you fall, you fall. The one you become, will catch you. Sheryl Sandberg, COO Facebook

Dankzij de eenvoud van het pelgrimeren, kom ik los van de tijdsbeleving waarmee een geciviliseerde maatschappij gepaard gaat. Mijn tocht zal een vehikel zijn dat bezinning en inzicht mogelijk maakt. Elke dag zal ik hieraan woorden geven, een pelgrimsdagboek.

Dit is mijn pelgrimsbelofte naar jou, lezer.

Eén reactie op “Pas op de plaats; gelofte van een pelgrim”

  1. Hendrik-Jan Martens Avatar
    Hendrik-Jan Martens

    Amen!

    Geliked door 1 persoon

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Maak een website of blog op WordPress.com

%d bloggers liken dit: