Munro Mission 2023; 282 peaks, 4.500k, 200.000 altimeters

Er is veel vraag naar de route. Hij is nog niet uitgewerkt, het ontbrak aan tijd. Het zal zich ontvouwen.

Vooralsnog is alleen het plan voor de eerste week helder. Ik start in de Grote kerk in Apeldoorn. Daar
is een duidelijke reden voor. Eerder dit jaar liep ik een week lang een rondje Nederland als test voor het aanstaande avontuur. Was ik in staat om dagenlang 50 tot zelfs 75 kilometer op een dag te
rennen? De praktijk wees uit dat ik het uitstekend kon verteren ondanks de koude tijd van het jaar en
de soms saaie route met lange, kaarsrechte wegen.

Tijdens de tweede dag wilde ik een doorsteek maken van de tuinen bij Paleis het Loo. Dat bleek niet te kunnen en ik rende me hopeloos vast in hekwerken – zo kom je aan je kilometers. Ik raakte in een geanimeerd gesprek met Sandra en een vriendin. Sandra blijkt de koster en beheerder van de Grote Kerk. Zo ontstond een kleine weddenschap of uitdaging, zo je wilt. Ik stelde Sandra voor een
pelgrimsstempel te regelen en daarmee zou ik de eerste pelgrim worden die de eerste stempel, maar ook eerste stempel van die stempel (volgt u het nog?), zou ontvangen in de Grote Kerk. Sandra hield
woord en regelde kordaat een stempel. Start in de Grote Kerk. De koster regelt koffie.

Alle wegen leiden naar Rome. Alle pelgrimswegen naar Santiago starten bij het Nederlands Genootschap van Sint Jacob, een vereniging met circa 13.500 leden met als doel om de belangstelling
voor pelgrimstochten naar Santiago de Compostela in Galicië te verbreden en verdiepen. Een debuterend pelgrim wordt lid van de vereniging en krijgt dan zijn pelgrimspaspoort thuisgestuurd.
Het pelgrimspaspoort heet in het Spaans de ‘Credencial’, letterlijk ‘geloofsbrief’, en het is een verklaring dat de drager ervan een echte pelgrim is en lid van het Nederlands Genootschap van Sint
Jacob. De pelgrimspas geeft toegang tot albergues en refuges, de speciale pelgrimsherbergen waar je
voor een redelijk bedrag kunt overnachten. Een credential is dus noodzakelijk als je wilt overnachten
in Spaanse pelgrimsrefugio’s of albergues en in Franse pelgrimsgîtes. De pelgrimspas is tevens de ‘stempelkaart’ waarin je stempels kunt laten plaatsen waarmee je aantoont dat je ‘de’ tocht hebt afgelegd. Ik zet de tussen aanhalingstekens, omdat er niet een tocht is. Er zijn talloze tochten die je zelf kunt samenstellen door Europa. Het paspoort is er met name om aan te tonen dat je de laatste 100 kilometer hebt volbracht. Als bewijs hiervan moeten over het verplichte traject twee stempels per dag in de pas te worden verzameld. Dit werkt volgens het ‘Elfstedentochtprincipe’. Overal langs de route kun je stempels (Spaans: sello; Frans: tampon) krijgen. En overal is ook letterlijk overal: in kerken en kloosters, in albergues en refugio’s, op campings en in hotels, in gemeentehuizen, in cafés en restaurants, bij de VVV en ga zo maar door. Soms moet je erom vragen, in albergues is het onderdeel van de incheckprocedure en soms is het zelfbediening.

Na het tonen en goedkeuren van je paspoort ontvang je een getuigschrift. In het pelgrimsbureau in Santiago (rúa das Carretas 33) kun je op vertoon van een geldig pelgrimspaspoort met voldoende
stempels een getuigschrift, je compostela, krijgen. De afgelopen jaren wijzen uit dat een kleine 40% ‘religioso’ aankruist als motief voor de tocht en ruim de helft van alle pelgrims ‘religioso’ plus het
motief ‘cultural’. Slechts zo’n 8 % bekent niet gelovig, een ‘heiden’ in katholiek jargon, te zijn. Of inderdaad ruim 90% van alle pelgrims werkelijk een religieus motief heeft valt te betwijfelen.

De afstand van Nederland naar Santiago is ongeveer 2.400 km. De Camino de Santiago is niet ‘één weg’. Door Nederland, België, Frankrijk en Spanje lopen diverse pelgrimspaden. Vaak sluiten ze op elkaar aan, zodat je zelf je route naar Santiago de Compostela kunt uitstippelen. Van alle pelgrimspaden bestaan goede wandelboekjes, maar het is puzzelen voor gevorderden om de trails
aan elkaar te knopen.

In Nederland bestaan diverse langeafstandspaden die je kunt volgen richting het Zuiden. In Friesland
start het Jabikspaad en in Groningen het Jacobspad. Beide paden eindigen in het Overijsselse Hasselt, waar je kunt aansluiten op een van de Jacobswegen naar het Zuiden. Je kunt via Utrecht en Breda naar Antwerpen, of via Nijmegen en Den Bosch naar Maastricht. Je kunt uiteraard ook in Noord-Holland beginnen en de Jacobsweg volgen naar Roermond, die via Haarlem, Utrecht en Den Bosch
loopt. Je kunt ook de kustlijn aanhouden en zuidwaarts gaan via Den Haag, Vlissingen, Brugge en Gent.

Eenmaal in Spanje wordt het druk. Alle pelgrimsroutes uit Europa komen hier samen. Vanuit Zuid-Frankrijk kun je via de Camino Francés of via de Camino del Norte naar Santiago. De eerste route is
het meest populair: maar liefst 55 procent (2019) van alle wandelaars komt via deze route aan in Santiago. De route leidt je door de Spaanse binnenlanden. De Camino del Norte volgt de Atlantische
kust. Een andere optie is om in zuidelijk Spanje de Via de la Plata te lopen. Deze route start in Sevilla. In de middeleeuwen was het de belangrijkste weg naar Santiago voor christenen uit Zuid-Spanje en Noord-Afrika.
Zeker als je voor de eerste keer naar Santiago gaat, is de Camino Francés de te nemen route. Het is dé klassieke pelgrimsweg door Spanje en de sfeer op de route is uniek.

Meer informatie: http://www.santiago.nl/

Na de start in de Grote Kerk in Apeldoorn is er een plan voor de eerste week. De eerste dag (maandag 16 augustus) ren ik naar het huis van mijn vader in Wageningen, ongeveer 46 kilometer.
De tweede dag (17 augustus) ren ik naar het tuinhuisje in Asperen waar ik ruim vier maanden heb gebivakkeerd. De twee dagen daarna peddel ik met een kajak twee keer 35 kilometer de Linge op naar Elst waarna ik het land uit ren, van de radar…