Mijn printer is stuk. Hij eet het papier op. Steeds als je een printopdracht geeft begint hij linksonder te schransen tot alles vastloopt met veel lawaai. Je trekt het papier eruit – onder de inkt – en in het display beginnen lampjes te knipperen met een grote E van Error. In mijn hoofd beginnen ook lampjes te knipperen, rode lampjes.

Vervolgens druk je op reset, je herstart de pc, je herstart de printer, je annuleert de printopdrachten, je delete de printopdrachten, je demonteert de printer, je verwijdert eventuele stukjes papier (die er niet zijn) en je herhaalt dit proces enkele malen. Je bent maar zo een uur verder en dan heb je nog je printje niet. Overigens print ik vrijwel alleen nog etiketten voor Vintedpakketjes en vraag me dan af waarom ik geen digitaal label ontvang, maar dat terzijde.

Diezelfde printer haat ik vanuit de grond van mijn hart sinds hij hier staat. Er staat op wireless-wifi-netwerkprinter. De praktijk is dat hij aan één PC werkt, aangesloten via een hele dikke netwerkkabel. Hij doet het niet dus. Ik weet hem via 10 eur te verkopen aan iemand die het wel eens kans wil geven, iemand die vaker met dit bijltje hakt. Iemand die vast geduld heeft. Ik heb dat niet.

Ik koop een tweedehands printer via Amazon.com. De simpelste, voor 40 eur. Hij wordt geleverd zonder startkabel. Dat is toch een beetje als een auto kopen zonder sleutel. Ik reageer lichtjes geïrriteerd en er gaan 20 berichten over en weer tussen mij en de verkoper voordat ik weken later een powerkabel in de bus heb. Hosanna voor mensen die hun werk wél goed doen, je hoefde maar één ding goed te doen.

Het eerste printje gaat mis… want de printer vreet het papier op, linksonder in het hoekje, net als de vorige printer. En die daarvoor.

Ik haat printers. Ik wens niet meer in één kamer te vertoeven met iemand van HP, Canon of Epson.

Beste mensen, leg mij nu eens uit: Waarom is er niet gewoon één piepkleine, hufterproof printer die gewoon zwartwit print? Waarom zijn alle printers tegenwoordig 3-in-1? Wat als ik niet wil scannen of andere dingen?

Het devies is namelijk heel simpel: hoe meer je in die stomme machine stopt, hoe meer er stuk kan gaan. En dat gebeurt dus ook. Het is één groot gala van foutmeldingen, software-updates, flikkerlichten en ellende. Het is net als met auto’s, vroeger had je een auto en als hij stuk was draaide je een schroef aan. Tegenwoordig moet er een monteur komen die een laptop aan je auto hangt waarna je een factuur krijgt waar je wagenziek van wordt.

Aldus wilde hij de printer terugsturen naar de verkoper. Stap één: ‘Print het retourlabel’. Zucht. Noemen ze dit nu een catch22?

Aldus toog hij naïef naar de Mediamarkt onder de illusie dat hij daar een printer ging kopen. Allereerst hebben we blijkbaar zoveel technologische gadgets nodig dat meneer eerst met zijn hoogsensitieve hoofd een kwartier aan het zoeken was naar de afdeling printers. Vervolgens staan er zo onwaarschijnlijk veel printers dat de hoop hem in de schoenen zakte. Bovendien weer allemaal van die 3-in-1-printers waarvan je weet dat er veelteveel software inzit en dat je allerlei drivers en printersoftware moest gaan installeren.

Ik lees tandenknarsend een column van de hand van Beau van Erven Dorens die hetzelfde doorstaat getuige de titel ‘Zwetend stond ik voor het kadaver van mijn printer’. Hij heeft op wraakzuchtige, middeleeuwse wijze met zijn handen zijn printer gemarteld en het hoofd van de romp getrokken. Ik heb zin om met mijn printer onder de arm naar de CEO van Epson te gaan, dat ding onder zijn neus te duwen en hem te confronteren: ‘Zo vriend, leg maar eens uit hoe je het bedacht had!’

Ik ben printermoe…