Categorie archief: alles

Een zaterdagochtend bij vriendin voor een flinke duintraining. Na een (te) snelle Schuitwatertrail hapert het lijf. Een trailronde van 17,24 is aan de max met een pijnlijke voet. Het rondje is prachtig en telt veel mul zand dat zich leent voor versnellingen. Het terrein is afwisselend van duinpannen, tot gortdroge dennenbossen en uiterst groene lentebossen.Meer lezen over “Bespiegelingen; een beetje druk maar saai is het niet”

De Schuitwatertrail. Ik geef al een dag eerder acte de présence met vriendin om een deel van de route uit te peilen. Met vier manvrouw sterk duiken we het bos in om de verste lus van acht kilometer van fluorescerende oranje peilen te voorzien. Dat is met Cor en Geraldine altijd een feestje. Vier paarMeer lezen over “Tot het gaatje op de Schuitwatertrail alias Moerastrail”

Vandaag een dag reizen van Zwitserland naar Nederland. Hoe lastig is reizen als je geen paspoort hebt. Het begint gisterenavond bij aankomst in het hotel. Ze moet een paspoort zien. Wat is dat? Ik wil een bed, ik wil betalen en ik wil ook nog een formulier invullen voor de toeristenbelasting. Waarom moet je mijnMeer lezen over “Bezinnen in de trein, over transitie en verandering”

Dag veertien was een breker. De tank leeg en een middag in bad aan de lader. Het helpt echter niet. Moe, overprikkeld en futloos. Ik stop ermee. Aldus moet ik vandaag op dag vijftien in het appartement waar we overnachten nog twee muren witten waarna ik zal vertrekken. Een klus die ik beloofd heb aanMeer lezen over “Dag XV. Klussen Zwitserland, uitgeklust het hazenpad verkiezen en liften richting NL”

Vandaag weer vroeg dag en iedereen zit voor zeven aan tafel. Maar de koffie is op en er is slechts één bakkie per persoon. Dat is slecht nieuws, zeker gezien het feit dat vrijwel iedereen slecht geslapen heeft. Of het door de vele regen komt is niet helder. Ik heb nauwelijks een oog dicht gedaanMeer lezen over “Dag XIV. Klussen Zwitserland, geef mijn portie maar aan Maarten”

Vol goede moed gaan we op zondag – klusdag zonder geluid – in stilte naar het pand met zes volwassenen en drie kinderen. Toch niet zo stil… We gaan de kleine studio klaarmaken voor de stukadoor. Zwitserse stukadoors werken anders dan anderen. Ze zetten niet op met anderhalve centimeter maar met anderhalve milimeter. Een misrekeningMeer lezen over “Dag XIII. Klussen Zwitserland, de grootse Butklus”

Als je een hele dag als een beest tekeer gaat en geen spierpijn hebt, weet je dat je al een aantal dagen aan het klussen bent. Vanochtend bijtijds wakker. Maarten vergeleek me afgelopen week met een kwispelende hond, maar wat ik op dit tijdstip doe heeft werkelijk niets met kwispelen van doen. Het is eerderMeer lezen over “Dag XII. Klussen in Zwitserland, de laatste muur gaat neer”

Na een heerlijke week op pad met vriendin in Zwitsers hooggebergte mag ik weer klussen. Jipje, daar heb ik heel veel zin in, ofwel even omschakelen. Het begint al gisterenavond als ik aankom. Maarten vraagt of ik even meega om in de praktijk van zijn vrouw het laminaat (dat niet klikt) af te maken. Dolletjes.Meer lezen over “Dag XI. Klussen Zwitserland, je leefomgeving vernietigen, een duim inkorten en buiten westen gaan”

Was gisteren de accu leeg, vandaag hebben we weer verbinding met het universum, de energie is terug. Al voor koffie aan tafel. Ondanks het vele slopen, zijn nog wat klusjes gevonden. Ik mag weer los en het lijf snakt ernaar… De slaapkamers in het woongedeelte hebben nog een betondekvloer. Met mijn dril, bril, mondkapje enMeer lezen over “Dag X. Klussen Zwitserland, Nachtkaarsen vlammen op en gaan als beulen tekeer, hoe klus je jezelf naar onzichtbaarheid…”

Vandaag staat op het programma PVC leggen in de praktijk van Maartje even verderop in het dorp. Na de bonenelixer gaan de dolle drie met de bus op pad naar de praktijk. Een oase waar nog mondkappen worden gedragen. Aldus gaan we gekapt naar binnen. Het betreft vier kamers, drie van 16m2 en een vanMeer lezen over “Dag XI. Klussen Zwitserland, KlikPVC leggen dat niet klikt”

Gisteren een marathonnetje want zondag en dus geen herrie maken. Vandaag weer aan de klus. Drie mannen zitten als schoothondjes tam aan het ontbijt. Na zes dagen klussen, een marathon en weer klussen, moet geconstateerd worden dat accu’s leeg kunnen. Ik voel in ieder geval de bodem, alles in mij zegt me toch vooral nietMeer lezen over “Dag IX Klussen Zwitserland, Reinhold Messner en de drie nachtkaarsjes die uutgaan”

Vandaag is na precies zes dagen klussen het hele pand van 270m2 leeggesloopt. Ruim 30.000 kilo puin hebben we afgevoerd, zo hebben we becijferd, 10.000 kilo per man. Een welverdiende rustdag dus! Bovendien is het zondag en dan mogen we hier geen lawaai maken Een marathonnetje dus. Met veel hoogtemeters. Uiteraard. De ochtend bestaat uitMeer lezen over “Dag VIII. Klussen Zwitserland, het Dol Dwaas Drietal loopt marathonnetje tegen de ziekte van Lyme”

Ik slaap al een week slecht. Vannacht slaap ik niet. Het stormt als een dolle en alle luiken klapperen. Maar ook hoor ik iemand lopen in de vroege ochtend. We hebben geen enkele deur op slot en overal zwerft gereedschap. Kijken of ik hem kan vangen. In onderbroek, op trailmuiltjes met een hamer een rondjeMeer lezen over “Dag VII. Klussen Zwitserland, Hoe de laatste muur viel… en alle klussers liepen voor Lyme”

Gisteren was een absolute topdag. Vandaag is dat niet. Klussen is een prachtige metafoor voor het leven, pieken en dalen. Vandaag is een hele slechte dag. Lichaam en geest haperen. Normale mensen slapen als het donker wordt. Je legt je hoofdje op het kussen, de oogjes gaan dicht en ze gaan weer open als hetMeer lezen over “Dag VI. Klussen Zwitserland, klussen kan slopend zijn ; hoe de Chippendales onder een vrachtwagen vandaan kruipen”

Vandaag is de tijger uit de kooi, de bok los, het veulen in de wei. De derde zware dag was een memorabele van afzien en doorkomen. Vandaag is er iets veranderd. We raken in het ritme van slopen en jezelf pijnigen. Nog even en we willen niks anders meer. Ik sluit in linnen pyjamabroek enMeer lezen over “Dag V Klussen Zwitserland, de bok is los”

De derde dag zwaar sloopwerk, de vierde dag klussen. De derde dag is altijd het zwaarste, het lijf moet er nog inkomen, spierpijn en de transitie naar de nieuwe werkelijkheid is nog niet voltrokken. Aldus doet opstaan pijn. Aankleden ook. Door de gang naar de bonenelixer sloffen ook. Ik ben de laatste die aansluit vandaag.Meer lezen over “Dag IV Klussen Zwitserland, van slopende mannen naar gesloopte mannen”

Als een klusser zijn dag begint met Rammstein-op-de-pot, belooft het een bijzondere dag te worden. Leander heeft er zin an. Aldus gingen zij gedrie weer aan de sloop. Vandaag de hele dag de dekvloeren van het beton eruit drillen. Je armen worden er doof van maar dat is niet het zwaarste. Want dat is hetMeer lezen over “Dag III Klussen Zwitserland, van Rammstein tot misselijkheid”

De tweede dag zit de sfeer er goed in. Zondag mag je in Zwitserland geen lawaai maken. Maandag wel. Voor de wekker wakker en om zeven uur aan de gemalen bonen. We zitten in de innovatieve fase en vragen ons hardop af of we een bidet met föhn op de traplift kunnen monteren, dat moetMeer lezen over “Dag II. Klussen Zwitserland, de sloopmarathon, alles kan kapot”

Klussen in Zwitserland bij een vage bekende hardloopbuddy. Kwart voor zeven in de ochtend gaat de wekker. Ontzettend slechte nacht. Vanaf vijf uur een film gekeken. Meer nog dan andere ochtenden is de ochtend niet mijn sterkste moment van de dag. Tevoren vroeg Maarten mij wat ik ontbijt. Bonen. Zwart. Liefst gemalen en met kokendMeer lezen over “Dag I. Klussen op zwarte bonen in Zwitserland”

Na enkele roerige weken in Nederland met diverse klussen in Sauerland, Naarden-Bussum, Leersum en Asperen, nu een aftocht naar het Zwitserse Meiringen. Toen ik nog in Spanje bivakkeerde werd ik getagd onder een berichtje van Maarten op Facebook waarin hij Jerommekes zocht voor één of twee maanden. Een pand slopen en opbouwen tegen kost, inwoningMeer lezen over “Slopen in Zwitserland”

Roerige tijden. Een week op een villa passen in Naarden Bussum en aldaar een schutting bouwen. Een dagje wandelen met vriendin net boven Amsterdam. Daar het bericht ontvangen van je vader dat hij de volgende ochtend om negen uur met je naar het Sauerland wil vertrekken voor de klussen aldaar. Planning omgooien. De volgende ochtendMeer lezen over “Sporten en the need for speed; het ligt dicht tegen seks aan”

Mijn lijf heeft last van pijntjes. Of beter: ik heb last van mijn lijf, het werkt niet zo mee. Dat wil zeggen: pijn aan mijn voeten, knopen in kuiten en bovenbenen, stijve nek en knopen in de kapsels van de schouders. Nu kan je zeggen na een slordige 5.000 kilometer rennen en daarna een spontaneMeer lezen over “Thaise mishandeling”

Een weekend klussen in het Sauerland bij mijn vader. Ruim 40 jaar dwaal ik hier over de paden, te voet of op wielen. Mijn moeder ligt hier. Een tweede thuis. Op de vroege ochtend, het lijf stijf van het vloer leggen, eerst een frisse neus op het balkon. Uitrekken, handen boven het hoofd, vol doorademenMeer lezen over “Pelgrim bezingt natuurschoon”

Precies elf jaar geleden om tien voor drie op deze dag overleed vriend Martin na afloop van de Joop Zoetemelk classic aan een hartstilstand. Ook dit jaar fietsen we met negen kerels de omgedoopte Martinmemorial. De rolladerijders is de naam die de groep zichzelf heeft meegegeven, heerlijke, welgestelde mannen met zwembanden op plekken waar sixpacksMeer lezen over “Vier het leven met een klap”

Vorig weekend een prachtig artikel in de Volkskrant met de welluidende titel ‘we hebben geen nieuwe wereldorde nodig, maar een loszingen van de realiteit’. Kort samengevat: door hijgerige media, de transparantie van social media en het verschijnsel dat we allemaal maar een mening over alles menen te moeten hebben, wordt de wereld er niet leukerMeer lezen over “Zing jezelf los van de realiteit”

http://www.freemijntje.wordpress.com12 maart. Geen Sallandtrail 50k, maar een Duinhopper 220k. Op je verjaardag moet je doen wat je graag doet. Je hoofd leegmaken in de natuur. Het zijn licht chaotische weken zonder eigen plek,  als reizend circus door het land. Op vrijdag reis ik af naar vriend Marcel in Rijswijk. Hij kwijt zich serieus van zijnMeer lezen over “Pelgrim heeft Duinhopperlol op zijn verjaardag”

Ik wil pelgrimeren. Het kriebelt. Ik ben drie weken terug en heb veel mensen gezien die ik een halfjaar moest missen. Veel prikkels dus. Tijd om ze af te schudden. De Duinhopper is de manier. Ik zou 12 maart de 50 kilometer lopen op de Sallandtrail maar opteer toch voor deze solotrail-onder-de-radar. Ik ben geenMeer lezen over “Zinderende pelgrim wil struinen”

Vluchtte ik vorige week uit de woonboerderij van vriend wegens alomtegenwoordige corona, nu ben ik zwevend. Ik was al een nomade maar had in de boerderij nog iets van een basecamp met de spullen die ik niet heb weggegooid. Nu fladder ik van hot naar her met dikke rugzak op de rug. Maandag en dinsdagMeer lezen over “Zwevende pelgrim gaat op mini-pelgrimage”

Corona. Meer dan 150 dagen rennen, 5.000 kilometer door tien landen en ik kwam er niet of nauwelijks mee in aanraking. Eenmaal in Nederland kan ik er niet omheen. Bij vriend één is zoonlief als een gebeten hond naar zijn kamer verbannen.Bij vriendin één en haar zoon is corona net de deur uit.Bij vriend tweeMeer lezen over “Pelgrim achtervolgd door Corona…”